Açıklama

1. Seminer: 23 Ekim – 19.30-21.30
Algının Dönüşümü: Sanat Yapıtlarına ve Görüntülere Nasıl Bakıyoruz? – Nilgün Yüksel

İkiz Kuleler, terk edilmiş bir ev, Shakespeare, Hitchcock Sineması, Matrix, reklamlar, Andy Warhol, Dövüş Kulübü bir araya gelebilir mi? Bir araya geldiklerinde bizim dünyamızı nasıl dönüştürürler? Arzunuzun, yanılgınızın sınırları nereye kadar gider?

Biricik, tek ve eşi benzeri olmayan sanat yapıtı düşündüğümüz kadar özgür müdür? İçinde yetiştiğimiz kültür, aidiyetlerimiz, tabularımız yapıta bakışımızı ne kadar etkiler? Yapıtın anlamı bakan göz kadar çoğalması mıdır? Yoksa hepsi birer aldatmaca mı?

Bu seminerde fiziksel algıdan yola çıkıp içgüdülerimizin ve koşullanmaların bakışımızı nasıl belirlediğini sorguluyor, kültür üzerinden sanat yapıtına bakıp algılarımızın sınırlarında geziniyoruz.

2. Seminer: 30 Ekim – 19.30-21.30
Eski Evlere Yeni Âdetler: Müze ve Sanat İlişkisi – Burçak Madran

15. yüzyılın sonlarından itibaren kurumsallaşmaya başlayan müze yapısı, “Altın Çağı” olarak nitelendirilen 19. yüzyıldan itibaren kapsam ve koleksiyonlar olarak türlere ayrılmaya başlar. Temel olarak, tarih, arkeoloji, bilim ve sanat konularını barındıran müzelerin 20. yüzyıl ortasından itibaren içerik, işlev, iletişim, yönetim olarak yenilenmesi, değişimleri süreçleri günümüzde de devam etmektedir. Müzelerin geleneksel işlevleri, bu işlevlerdeki gelişimler, toplumsal yaşama adaptasyonları konularının ve dolayısıyla koleksiyonlarının çeşitlenmesi, alt kategorilere ayrılmasıyla yeniden ve yeniden tanımlanabilmektedir. Paralel bir çizgide sanatın da güncel algılarıyla müzelerde var olma ilişkileri de çoklu pratikler yaratır.

Bu oturumda müzelerin temellerini oluşturan işlevler; koleksiyonlar, nesnel verilerin korunması ve geleceğe aktarılması, araştırma, eğitim ve toplumsal iletişim alanlarındaki var oluşları ile öznel bir alan olarak sanatın müzelerle ilişkisi değerlendirilecektir. Sanat müzelerinin işleyişinin geçmişten günümüze dönüşen yapısı, bu yapının günümüzdeki sanat etkinlikleriyle ortaklıkları ele alınacaktır.

3. Seminer: 21 Kasım – 19.30-21.30
Türkiye’de Modern ve Çağdaş Sanatta Kadının Konumu – Burcu Pelvanoğlu

Türkiye’de modern sanatın tarihini eksiksiz yazabilmek gerek figür gerek manzara gerek kadın üzerinden öyküler anlatmayı gerektirir. Modernleşmenin çeşitli sembollerinin olması gibi, Türkiye’de plastik sanatlar tarihi de semboller üzerinden ilerlemiştir. Önce Nurullah Berk tarafından yazılan daha sonra piyasanın oluşumuyla yeniden Berk’in söylemlerini tekrarlayan metinlerde ise bu semboller görmezden gelinir; kendini arzu ettiği yerde, arzu ettiği sanat hareketlerine yakın olarak konumlandırmak yeğlenir. Modernleşmenin sembollerinden biri de kadın olduğuna göre, sanat tarihi yazımında bu “sembolün” nasıl ve hangi koşullar doğrultusunda görmezden gelindiği bu konuşmanın ilk yarısını oluşturacaktır. Çağdaş sanatta kadının sembol olmaya devam edip etmediği; kadının kurucu misyonlar üstlenip üstlenmediği; modern sonrası dönemde kadına bakışa dair paradigmaların değişip değişmediği ve bunların sanata yansıma biçimleri de konuşmanın ikinci yarısında ele alınacaktır. Konuşmada kadın sanatçılara ağırlıklı olarak yer verileceği gibi, dönemin sanatında kadına bakış üzerinde de durulacaktır.